Afyssos - Griekenland 28 september 2009 De mannen zijn na een zeer vermoeiende reis  neergestreken in Afissos, of zoals de Grieken zeggen Afyssos. Het was helaas slechts 28 graden Celsius, een groot gedeelte van de middag moest dus op een terras door gebracht worden, om niet uit te drogen werden daar de meest exotische cocktails gedronken. Hier krijg je een beetje idee waar het gehucht ongeveer ligt. Klik op de kaart voor meer detail, google maps. Oja, er zijn ook nog mountainbikes gehuurd, waarom is op dit moment nog niet bekent. Zo te zien hebben ze gewoon wat gevonden in een oude schuur. 29 september 2009 Vandaag hebben de mannen maar liefst 30 kilometer gefietst over ligt glooiend terrein. Was een erg mooie rit, ze kwamen zeer veel leuke terrasjes tegen die op hun gastvrijheid moesten  worden getest, dit maakte de rit toch nog ongewoon zwaar! Onze jongens zijn het niet gewoon om veel alcoholische versnaperingen naar binnen te werken. Het zijn tenslotte op en topsporters pur sang! Klik hier voor het tochtje. Helaas waren ze vroeg in de middag alweer terug op de thuis basis, zat weinig meer in dan zwembroek aan te trekken en maar weer op het strand te gaan liggen. Vandaag hebben een aantal "DIE HARDS" een verschrikkelijke zware, ja zeg maar gerust loodzware, etappe gereden naar Myriovryti. De ligging van die plaats is zo ongeveer plus minus 500 meter boven NAP. Hier hadden de echte kerels, Nico, Cees, Huub en Dick, als beloning een prachtig uitzicht over de baai van Pagasitikos Kolpos of veel beter bekent Gulf of Pagasai, wie kent hem niet. De afdaling ging via onverharde bospaadjes waarover de mannen zich met ware doodsverachting naar beneden stortten. Richard hield Freek gezelschap met een dagje strand alwaar menig griekse godin zich moest onderwerpen aan de strenge, keurende blikken van deze twee liefhebbers. Ze zijn tenslotte alweer een paar dagen van huis.... Klik hier voor de tocht. 1 oktober 2009 Voor Donderdag staat een boottrip op de planning. Ik heb begrepen dat Freek met eventueel nog een vrijwilliger met de motorboot gaan de rest gaat dan met de waterfiets er achteraan. Dit omdat fietsen op het vasteland, vanwege de steile bergen, bijna niet te doen is, water is over het algemeen vrij vlak dus....  De boot trip was onvergetelijk! Ik heb begrepen dat Cees en Huub waterfietsen hadden gehuurd en daarmee achter de boot aan gefietst zijn, de rest voelde zich een beetje in de boot genomen en voelde zich daarbij wel prettig bij. Er hoefde tenslotte alleen maar gas gegeven te worden. Tijdens het tripje met de boot stuiterde men nog op een school dolfijnen, was in de buurt van een van de eilanden, ik meen Kos. Dit was natuurlijk een unieke ervaring. Richard "NU EVEN NIET", was meteen overboord gesprongen om een knuffel sessie met de dolfijnen te houden, Richard is hierdoor volledig  ontstrest, hij kan er weer tegen! Met het weer zit het niet echt mee daar de lucht steeds strak blauw is en de temperaturen zo rond de 28 graden, afzien dus. Het zal niet meevallen om Nederland weer in te komen voor de mannen, dit gezien hun huidskleur zullen ze bij de paspoort controle zeker argwaan wekken, ze zijn intussen chocolade bruin! Kortom, weer een onvergetelijke dag gehad! Het is alleen nog even wachten op Huub en Cees die op de weg terug zijn van Kos met de waterfiets. Het is te hopen dat ze hulp krijgen van de dolfijnen. 2 oktober 2009 Er stond vanochtend weer een TOP ontbijtje op ons wachten. Vandaag zou de tocht naarZiggi gaan en we zouden proberen dwars over het eiland naar de andere kust te fietsen. Ziggi ligt in het midden op ca 450 meter hoogte. Richard was nog steeds benauwd en haakte na zo’n 7 kilometers klimmen (>10%!!!) af. De rest is doorgefietst naar Ziggi. Hier bleef Freek achter, terwijl de rest probeerde de andere kust te bereiken. Nico, Huub, Cees en Dick moesten halverwege omdraaien, omdat het pad gewoon ophield. Weer moest er geklommen worden. En in een afdaling op een onverhard pad is  Cees lelijk op zijn gezicht gegaan. Hij kwam met zijn voorwiel in een kuil terecht, waardoor zijn stuur uit zijn handen werd geslagen. Zo rond 15.00 uur waren Freek, Cees (met schrammen op zijn gezicht en een gescheurd GRR! Shirt) Nico, Dick en Huub weer bij de Albatros. Huub, wie anders?, deed daar zijn James Bond truc. Onderweg riep hij al de hele tijd: “Bond, My name is James Bond” wat natuurlijk weer moest leiden naar een hilarisch Huub momentje:. Hij kon voor de spionnen onzichtbaar blijven door onder water te blijven en via een rietje te ademen….. (Hoe kom je erop???) ’s Avonds hebben we weer lekker gegeten. En ondanks de voorspelling van Dick en zijn I-phone, dat het die avond een beetje ging regenen, kwamen we toch behoorlijk nat thuis. Hier klikken voor het tochtje. En ja, aan alles komt een einde dus Cees, niet getreurd, naar huis is dan ook weer lekker, toch? <TOP> 30 september 2009 Grote Tochtjes