Limoges -> Bordeaux 2008 De reis Het GRR! team is heelhuids op de bestemming aangekomen. Om 06.00 uur zijn ze, met Dr. No aan het stuur vertrokken. Na c.a. 450 km de eerste stop om te tanken en om van bestuurder te wisselen. Dick heeft de camper door Parijs geloodst en na Parijs heeft Huub, na een niet al te beste lunch in zo’n wegrestaurant, het stuur overgenomen. Om 17.00 uur waren ze op de bestemming: Camping de Beaufort in St. Leonard de Noblat. Spullen uitgepakt. Dick en Huub hebben nog even wat stockbrood in het dorp gehaald en Hatsikidee de vlam in de BBQ. Het schijnt dat Huub zijn drankje eindelijk heeft gevonden: Hij is aan de port! Dick slaapt in de "garage" en Cees heeft een wegwerp tent met veel te groot matras, Huub, Berry en Nico slapen in de camper. Cees heeft na één nacht al spijt, het is koud in vochtig in de tent, is er nu niemand die bij hem wil slapen, lepeltje lepeltje om elkaar warm te houden? Eerste Etappe Na een koude nacht hebben Nico en Dick brood gehaald, op de fiets 3,5km bergop in de vrieskou! Na het ontbijt vanochtend zo rond een uur of 10.00 aan de eerste etappe begonnen. Toen Richard ze belde zaten ze net aan de koffie in St Germain en volop in het zonnetje. Na de koffie nog even lekker aan de appelgebak, homemade by Christa! Het eerste deel van de route is goed bevallen. Dick heeft het eerste gedeelte gereden en Nico neemt straks het stuur van Dick over. De lunch is in Uzerche, wie kent het niet??? Hartelijk onthaal van de kokkin, ze heeft het menu al in haar hoofd namelijk: Meloen met ham, daarna steak met frites en ijs toe. Helaas, de meloen met ham was nog te eten maar de rest.... Huub probeerde de rolstoel van haar invalide man even uit, na deze maaltijd hebben we sterk het gevoel dat het wegkwijnen van haar man niet op toeval berust.... De trip gaat verder richting Lagrouliére naar camping "La Barthe" die is echter gesloten. De rit was zo al zwaar genoeg dus fietsen inladen en verder zoeken met de camper, blijkt nog niet eenvoudig te zijn. Uiteindelijk wordt camping "La Riviere" in Donzenac gevonden. Tweede Etappe Gisteren is de eerste etappe van de Tour de GRR!ance 2008 verreden. Na een Grande BBQ buffet waar, naar het schijnt, de wijn en de port rijkelijk vloeide, gingen de mannen naar bed. Nou ja, ze doken hun tentjes in. Het was weer koude nacht en Cees had niemand om tegenaan te kruipen. De zon klom langzaam uit de mist omhoog, dit deed ook de mist uit de hoofden wegtrekken. Alles was weer vochtig en…. tot overmaat van ramp waren de douches koud! Geen lekker begin om een topsport prestatie te leveren. Lichtpuntje was dat Dick een lift kreeg van de camping eigenaar naar de bakker. Tafel in de zon en ontbijten dus.   De etappe ging van Douzenac naar Rocamadour. Uiteindelijk 75 km. en heel veel steile klimmetjes 8 a 9% gemiddeld. Turenne is een leuke plaats waar we koffie gedronken hebben. Omdat onderweg de restaurantjes soms ver te zoeken zijn besluiten we hier ook maar te lunchen. Turenne is klein maar wel echt een toeristisch hoogtepuntje op de route. In het restaurant werkt een Nederlandse en dat bestelt wel zo makkelijk. Victor moet de camper parkeren en komt wat later op het terras. Wij vragen hem vanwege zijn kennis van de franse vocabulaire te bestellen. De Nederlandse speelt het spel mee en wij genieten van deze act. Als wij genieten van de lunch komt de burgemeester vertellen dat de camper niet in het dorpje mag parkeren. Of we hem maar even willen verwijderen. Gelukkig rijdt hij even later zelf het dorp uit, dus kunnen we rustig verder eten. ’s Middags komen we aan in Rocamadour. Er is veel volk op de been vanwege een (lucht)ballonnenfeest. We besluiten daar na het installeren van de camper naar toe te gaan. Het is heerlijk warm weer op camping “le Roc” en we genieten lekker van de biertjes en de wijn. Na het douchen bestelt Dick een taxi die ons heen en later op de avond ook weer terug brengt. Ideaal dus. Rocamadour is een mooi stadje dat tegen een rots is aangebouwd. ’s Avonds is het prachtig verlicht. We hebben in een restaurant lekker gegeten om over onze teleurstelling heen te komen. Hoogtepuntje was het moment waarop Huub met een brood van 1,5m lang en 45 kilo zwaar op zijn schouder door het restaurant liep. Victor had een geweldige keus van de kaart. Terwijl Cees en Nico een grote steak aten kwam zijn bord eraan met daarop een geitenkaasje die je met een loep moest zoeken. En Vic- die overal het positieve uit kan halen- maar volhouden hoe lekker zijn kaasje was! En hij had toch niet zo’n trek……. Derde Etappe Vanochtend ging volgens zeeeeeer betrouwbare bron de wekker al om 07.00 uur… Nou weten wij met z’n allen dat het GRR!team helemaal geen wekker heeft meegenomen dus ze zullen wel weer lang op één oor hebben gelegen. Toch begint de dag goed, hoewel, Berry heeft wat mankementen aan zijn been die niet zo 1,2,3 verholpen kunnen worden of dan wel vanzelf over gaan helaas. Berry mag de Camper besturen. We beginnen met een mooie klim vanuit Rocamadour waar we een super uitzicht voorgeschoteld krijgen over dit bijzondere stadje. Net als we denken dat er nergens koffie te krijgen is komen we in Montfoucon een soort cafetaria tegen. Berry heeft onderweg een krantje gescoord en Huub krijgt de schrik van zijn leven. De beurzen storten in! Van schrik rijdt hij ’s middags de camper richting Cahors waar we na een meer glooiende rit na 76 km zullen arriveren. Maar eerst moet flink vaart gemaakt worden om de lunch  in Vers te halen. Cees S.-die alle kilometers van deze tour de France op de fiets aflegt- sleurt aan kop en de rest- op eentje na- kan hem volgen. Die ene is bij Vers ‘not amused’ dat ‘ie eraf gereden is en niet eens door zijn makkers werd gemist! Op dit traject, afdaling van zo’n 25 km naar Vers, schijnt één van de renners het GRRsnelheidsrecord, wat op 78 km/uur stond, verbroken te hebben. De lunch, weer steak met frites, maar van uitstekende kwaliteit, wordt in recordtempo geserveerd en opgegeten.    Huub gaat met de camper op zoek naar een garage want de remmen blijken volledig versleten. Het lukt hem in deze uithoek een garage te vinden en om een uur of zeven arriveert Huub ook op de camping ‘Riviera de Cabessut’. Terwijl Huub met de camper in de weer was heeft de rest zich uitstekend vermaakt op een terras in Cahors. Heerlijk witbier en een mooi uitzicht op flanerende Cahorse dames. Omdat de remmen van de GRR!mobiel volledig gereviseerd moesten worden (schijven en remblokken moesten vervangen worden) Kon het GRR!team pas laat in de avond hun tentjes opzetten en moesten zij wederom voor hun avondeten gebruik maken van een plaatselijk etablissement. In tegenstelling tot de avond ervoor, stond er dit keer een eenvoudige pizza op het menu. En dat in het gebied dat bekend staat om de Confit de Canard!!!! Vierde Etappe De dag begint, voor het eerst, bewolkt, later zal het opklaren en komt de zon tevoorschijn. Met nog de klimmetjes van gisteren in de kuiten begon het GRR! team vandaag aan de voorlaatste etappe. Vrij vlak, stroom afwaarts door het dal van de rivier de Lot. Stroomafwaarts…. Dus da’s naar beneden. Zo op het eerste gezicht wederom een makkie. Maar… met Berry in de gelederen…. Juist ja….!!! Altijd wind tegen!!! Nico mist de koffie in Luzech omdat er af en toe toch boodschappen gedaan moeten worden, Nico is daar expert in, opgeleid door Albert H. himself. Voordat je dit dorpje inrijdt moet je een smalle brug over waar maar 1 auto tegelijk overheen kan. Als ik bij de brug arriveer staan daar 2 motoragenten de omgeving af te turen. Ik wordt argwanend bekeken maar mag de weg vervolgen. Later hoor ik dat Huub op deze brug toeristen heeft staande gehouden en verplicht heeft om tol te betalen. Wat één sukkel nog gedaan heeft ook! Moeilijk om in deze omgeving een lunch te bemachtigen, dit was een extra beproeving voor de renners die gewoon door moesten stoempen tegen de hongerklap aan. In Monsemprom vinden we eindelijk een aardig terras, Nico zorgt dat de koffie alvast klaar gezet wordt.  Op de luifel staat ‘Tapas’ dus dat moet lukken. Wanneer de jongens arriveren en er besteld kan worden blijkt de keuken toch niet open te zijn. Er moet dusweer doorgefietst worden. Uiteindelijk komen we aan in la Capelle Biron waar we kunnen eten. Er is 88 km. gefietst en we genieten van een biertje, potage en crepes. Er loopt een oud mannetje langs en die kijkt belangstellend naar onze fietsen. Victor raakt met hem in gesprek en het mannetje neemt hem mee naar zijn garage. Daar staat nogal wat nostalgisch materiaal. De man blijkt jeugdkampioen wielrennen te zijn geweest in 1940. er hingen dus oude fietsen aan de muur. Ook had hij oude motoren maar het pronkstuk was de Citroen C4 uit 1938. bij gelegenheden in de familie werd deze auto van stal gehaald. Als bewijs dat de moter het nog deed slingerde hij hem aan. Huub werd helemaal wild van deze ‘vondst’ en bood gelijk 10 mille, die de man resoluut van de hand wees. De auto blijft in de familie. De fietsen gingen in de camper en wij op zoek naar een camping. Uiteindelijk kwamen we bij een boerderijcamping. De mooie boerendochter Isabelle ging lekker voor ons koken. Zij was het enige lichtpuntje op de camping en waarschijnlijk van de hele omgeving. De camping was verder smerig. Er was een stinkende vijver en een grote kolonie eenden. Op de camping waren ook wat huisjes verhuurd aan arbeiders die klussen aan de wegen deden. Die gingen pas na 2 uur slapen waardoor onze nachtrust danig werd verstoord. Laatste Etappe Op weg naar St. Emilion, de eindbestemming van de tour. Het is bewolkt en later op de dag gaat het ook regenen. Victor rijdt de camper. We gebruiken de lunch in Saussignac. Een heerlijke boeuff bourgignon. De vermoeidheid is in het peloton geslopen want in de loop van de dag gaan Huub en Dick ook de camper in. Als we St. Emilion bereiken is er dan ook 120 km. afgelegd.  Een mooie historische stad waar we op een binnenplaats aan het bier gaan. Nu blijkt er echter geen camping meer open en regelt Dick een chambre d’haute. Om het adres te vinden zonder Tom-Tom valt niet mee. Onderweg hier naar toe worden we aangehouden door een dame die in een auto voor ons rijdt. Zij biedt ons een onderkomen aan bij haar in huis. We hoeven haar maar te volgen. Huub zegt ja maar als de vrouw voor ons linksaf slaat, gaat Huub naar rechts en geeft gas. Hij vertrouwt het zeker niet.   Het chambre d’haute ziet er aan de buitenkant goed uit. Eenmaal binnen blijken de bedden niet zo best en Madame nogal bemoeiziek en Huub en Nico besluiten in de camper te overnachten. ’s Avonds hebben we gegeten in een restaurant in St. Emillion. De weg naar de chambre d’haute terugvinden blijkt in het donker nog moeilijker maar uiteindelijk komen we er wel Laatste Dag Het onderkomen staat aan een wijnveld. In de vroege morgen zijn druivenplukkers bezig met het oogsten van de druiven. Huub komt in gesprek met de baas en voor je het weet staat hij bovenop de machine die automatisch de druiven plukt. We krijgen de uitnodiging om op hun chateau de verwerking van de druiven te komen bekijken. Maar eerst nog even naar de  wijnstad St. Emillion zelf. Lekker in het zonnetje koffie gedronken. Daar werden ook filmopnamen gemaakt. Aan de uitstraling van de actrice te zien moet het wel een pornofilm worden. Dus misschien figureren wij daar wel in! Op naar het chateau waar we hartelijk worden ontvangen. Na een heerlijke degustation met verschillende wijnen kan er worden ingekocht. Huub heeft interesse om een order te plaatsen van 8000 flessen. Maar dan moet de prijs wel  zakken van 12 naar 5 euro per bouteille natuurlijk. Wordt vervolgd? ’s Middags gaan we dan eindelijk op weg naar huis. Na nog een overnachting komen we vrijdag moe maar voldaan weer aan in de Gentiaanstraat. Resumé: vooraf meer km’s in de benen vergemakkelijkt het fietsen. Het was een mooie maar zware route. In het begin veel steile klimmetjes, later meer glooiend. Totaal 450 kilometer. We hebben weer veel plezier(aan elkaar) beleefd. Gelukkig waren er weer wat sponsors bereid om een extra duit in het zakje te doen, bedankt hiervoor. Anders was het vast niet zo culinair geweest. Au revoir, dr. No bedankt voor het bijhouden van het dagboek.   Het was weer een mooie Tour de GRR!France. <TOP> Grote Tochtjes