Tour de Ardennen 2007 De najaar klassieker zou plaatsvinden in de Ardennen, zie hier de ploeg! Berry, onze renner-ploegleider, vond dat wij eens wat meer hoogte meters in de benen moesten hebben! Dit moet je natuurlijk voorzichtig opbouwen, steentje voor steentje de lat iedere keer weer wat hoger leggen. Dit onder een zeer kritische blik van de ploegleider! De filosofie hierachter is volgens Berry het visualiseren van hoogte waardoor je psychisch beter fysiek een beklimming aan kan. Zoals je kan zien vergt dit de uiterste concentratie, een moment van twijfel, een hapering, knipperen kan hier fatale gevolgen hebben waardoor er een wereld kan instorten. De TOP halen eist volgens Berry ijzeren discipline, concentratie en onvoorwaardelijk vertrouwen in de aanpak van Berry, alleen dan zal men slagen! Voor meer informatie kunt U contact met ons opnemen, wij zullen alleen de serieuze  aanvragen door sturen naar Berry.  Het vertrek was vanaf huize NYE waar, na een goed gesprek en koffie die je uit het kopje moest bikken, de boel ingeladen kon worden. Op naar Waimes dus, maar Waimes is ver daarom de eerste stop bij De Lucht, wegrestaurant ergens in de buurt van Utrecht? Niet zomaar uit de lucht gegrepen, het is gewoon onze vaste stop. Hier was de ploeg nog redelijk bij elkaar maar de tweede stop werd voorbij gereden door... raden maar, geen prijs aan verbonden want het is te makkelijk.... Hint... deze persoon was ook op weg naar...... ipv ...... gelukkig zat onze postduif bij hem in de auto (een postduif bij een haan, dat dit toch nog goed is gegaan) waardoor wij ergens bij een frieterie weer herenigd werden. Na het frietje, de sleutel ophalen en kwartier maken! Hierna alvast een lekker stuk fietsen, na zo een duffe autorit een frisse neus halen! Na nog geen 10 minuten afdalen kwamen we op een zonnig terras, konden we niet zomaar voorbij dusss... Even proeven..... vergeten dat we ook nog omhoog moesten stoempen, klim van 8km! Uiteindelijk zijn we toch weer boven aangekomen! Hijgend en puffend, krakend en wat er al niet door je heen gaat? De beloning was gelukkig groots, het was goed toeven bij ons huisje... Dus maar weer een lekker koud biertje dankzij de BEERTENDER, lekkere hapjes, zonnetje... wat wil een mens nog meer?  Nu hadden we het ook echt verdient!! Toch? ‘s Avonds moest er natuurlijk gegeten worden, dit was voortreffelijk verzorgt door onze traiteur. Het werd BBQ'en en wat voor BBQ!             Voortreffelijk vlees, klaargemaakt onder supervisie van "The Butcher" die ons precies kon vertellen welk stukje van het kalfje we aten of wie de moeder was van het kalfje en hoe oud het kalfje geworden was kortom, Cees weet alles van zijn vlees! Na het toch wel zwaar tafelen en de afwas werd het tijd om weer eens wat te gaan drinken onder het genot van een spelletje, of gewoon slap ouwenelen dan wel boekje lezen of eventjes stiekem de ogen te sluiten voor een dutje. DAG 2 Na een rustige nacht en een ontbijt waarvoor Dick speciaal verse broodjes gehaald had kregen we instructies voor de etappe van vandaag! Zoals je hier ziet hoe twee knechten hun briefing krijgen van de ploegleider. Om wat voorbeeldjes/inzicht te geven, een kijkje in de keuken dus, klap ik even uit de school... De instructies die deze knechten krijgen zijn bijvoorbeeld; Ze krijgen de punten waar water gehaald moet worden tbv de andere, wel goede, renners en waar ze tempo moeten maken, wie ze uit de wind moeten houden etc.. We zijn van Waimes via Pont naar Recht gefietst, ging lekker, dan naar Petit-Thier waar de eerste zware beproeving kwam, klimmen dus. Hierna zijn we naar Grand-Halleux gefietst waar de klim bij de kerk de beklimming van de Wanne aankondigde, Berry gaf ons door, klein klimmetje maar wel stijl.... Hier gaven Bart en Cees de pijp aan Maarten, waarna ze op de top bij Trois-Points weer uit de auto geschopt werden voor de afdaling, de rest kwam al fietsende, of beter, harkende boven. Nog even een klimmetje waar Bart nog even moest lopen en toen aankomst in Stavelot alwaar we heerlijk op het terras hebben vertoeft. Zoals te zien op deze foto hebben we flink diep moeten gaan waardoor de gezichten een beetje getekend zijn door de zware inspanningen. De lunch maakte dit weer een beetje goed. Met een volle maag een flinke klim (kan je je voorstellen.... net een heerlijke lunch en dan na 200meter stijl omhoog... lekkere planning van de ploegleider, hij zat lekker in de volgwagen...) Stavelot verlaten richting Malmedy waar we onderweg nog even een vrachtwagen in het weiland zagen ploeteren. Niet gestopt in Malmedy maar rechtstreeks door met Bart in de auto naar Waimes. Prachtige tocht! Aan alles was gedacht, ook aan een mechanieker, even ter uitleg voor de dames... Een mechanieker doet wat onderhoud aan de fietsen, bijv. remblokjes vervangen, bandjes op spanning brengen etc... Alles weer even inorde maken na zo een tocht waarna we lekker konden afbieren in de tuin van onze bungalow, douchen, waarna onze Cees S. een heerlijk Gourmet voor ons in petto had! Wijntje erbij kaarsjes aan, openhaardje...... moet ik nog even doorgaan?. DAG 3 ging door Malmedy de snelweg onderdoor naar Francorchamps waar we het circuit bewonderd hebben, we moesten er wel weer even voor klimmen om er te komen, Henk, dat watje, gaf hier de pijp een Maarten, ging Berry gezelschap houden in z'n eigen volgwagen, op richting Spa. Flinke klim (na de fantastische afdaling vanaf het circuit) langs het vliegveld uikomend op het terras in Spa. Spa is laag gelegen, dat hebben we geweten! Toen aan de andere kant van het vliegveld Tiege naar Jalhay, klimmen dus door de Hautes Fagnes (Eifel) naar Robertville. Dit was een hele vervelende, lange klim/vals plat waar geen einde aan leek te komen, over het meer van Robbertville terug naar de Bungalow. Wat ons nog restte was de restjes opmaken, inpakken en weer naar huis, ook lekker toch? Noch maals een bedankje naar onze Ber, de organisatie was perfect! Het was weer een onvergetelijk weekend! <TOP> Grote Tochtjes