Grote Tochtjes Tour du Rhone september 2002 Dag 1: Pont Chéruy- Saintes Maries de la Mer: ca 380 km   Vrijdag 13 september (ja, ja wij bonden de kat op het spek met die datum) om 04.00 uur was het vertrek voor de GRR! Tour du Rhone: Pont de Chéruy – Sant Marie  gepland. In de stromende regen werden die ochtend de fietsen door de GRR! renners: Huub, Berry, Freek, Dick, Cees M, Bart en Richard, op de aanhanger vastgemaakt en de bagage in de door Huub geleende Volkswagen bus gezet. Om 04.45 reden we eindelijk weg, op weg naar de startplaats van de GRR! Tour du Rhone: Pont de Chéruy. Via Antwerpen, Brussel, Namen, Nancy naar Lyon. Daar links afslaan naar Pont de Chéruy. Het spreekt voor zich dat er onderweg regelmatig gestopt werd voor een rokertje, een hapje en een drankje) Bij hotel Bergeron, in Pont de Chéruy  (ja toen sliepen we nog in hotels) werden we door de eigenaar en zijn vrouw als ware we echte Tour de France renners onthaald.  De fietsen werden in de garage van het hotel gezet en wij gingen naar de pizzeria waar wij ons tegoed deden aan pasta. Dag 2: Pont de Chéruy – Saint Donat – sur – l’Herbasse: ca 100km   Zoals het hoort, pasten de GRR! renners zich aan het land en de gewoontes  aan. Bij het ontbijt droegen de GRR! renners dan ook de echte Franse baretten.  Bij het vertrek werden we door de eigenaresse vrolijk uitgezwaaid. Het viel op dat zij, in tegenstelling tot gisteren, haar gewone kloffie aan had. Maar goed, Richard was vandaag de chauffeur van dienst en de anderen gingen vol goede moed op pad. Niet wetende dat er in deze etappe behoorlijk geklommen moest worden (althans voor GRR! begrippen). Uiteraard werd er onderweg gefoerageerd. Het moet gezegd worden dat we bij een aantal etablissementen min of meer voor de lunch geweigerd werden. Uiteindelijk vonden we toch en restaurantje (nou ja, restaurantje; een veredelde snackbar met veel te vette frites. Maar ja, je moet wat.) De laatste kilometers naar Saint Donat gingen behoorlijk naar beneden. Maar goed dat de remmen van zowel de bus als die van de fietsen tip top in orde waren anders waren we zo de eetzaal van het hotel ingereden. Na het douchen, een biertje of wat en hop aan het diner in het hotel restaurant. Het diner bestand uit diverse gangen bestaande uit Franse liflafjes, waardoor we alsnog met heel veel trek naar bed gingen. Dag 3: Saint Donat – sur – l’Herbasse – Valreas: ca 100 km  Om 09.00 uur stonden de mannen alweer paraat. Dit keer was Cees M., ook wel de Bricklayer genoemd, de chauffeur van de dag. Ook vandaag moest er flink geklommen en….. gedaald worden. Bij het vertrek was het koud dus jasjes en beenstukken aan.  Een paar weken daarvoor  stond half Frankrijk nog onder water door de enorme regenval. In Chabeuil, het plaatsje waar wij voor de grote stadspoort staan, waren de sporen van die wateroverlast nog goed te zien. Het nu zo rustige beekje dat door het dorpje stroomt, was duidelijk een eind buiten zijn oevers getreden. Hier hebben we een lekker bakkie gedaan om iets op te warmen.  Van Chabeuil reden we over een glooiend landschap met prachtige vergezichten, naar Crest waar we de rivier de Drome overstaken. Hierna volgde een behoorlijke klim naar Souyans.  De route liep echter over een weg waar de bus niet mocht rijden en dus moest er omgereden worden. Na de klim even uitrusten op het terras. Het viel op dat de bus er nog niet was en het wel erg lang duurde. Even bellen dan maar. We kregen te horen dat Cees bij Bordeaux was. Bordeaux???!!! Da’s toch aan de westkant van Frankrijk? Niet dus. Er is ook een Bordeaux in de buurt van Souyans. En daar stond Cees. Na een minuut of tien hoorden we de bus aankomen. Met piepende  banden stopte Cees bij het terras en sprak de historische woorden: Dat doe ik dus nooit meer! Van Soynas ging het hoofdzakelijk in een dalende lijn naar Valreas. In Valreas hebben we een paar keer de ringweg gereden omdat we het hotel (dat gewoon aan de rechterkant van de weg stond) niet konden vinden. Kennelijk hadden we het snot voor de ogen gereden.. Het hotel was een beetje oude boel en dus besloten we “uit eten” te gaan. Dat hadden we beter niet kunnen doen want het restaurant, zo bleek de volgende ochtend had een ster… Dag 4 Valreas  - Avignon: ca 80 km Het was duidelijk te merken dat we al in het zuiden van Frankrijk waren. Het zonnetje scheen al lekker en het was in tegenstelling tot de andere dagen al lekker warm bij het vertrek. De etappe van vandaag was redelijk vlak en omdat we richting de Rhone reden ging het ook nog eens naar beneden.  Na de start ging het naar Suze la Rousse.  De koffiestop voor deze ochtend. Door de Mistral lag het tempo zo rond de 40 km per uur, zonder dat we nou echt hard moesten trappen.  Om nu niet in 2 uur al Avignon aan te komen werd er in Suze ruim van de koffie en…. appeltaart genoten. De appeltaart had Richard bij de plaatselijke banketbakker gekocht. Een super taartje!!! Na de inwendige mens verwend te hebben gingen we naar Orange. In Orange, waar we ook nu weer naar toe geblazen werden,  gaf Huub het stuur van de bus over aan Dick. In Orange werd uitgebreid geluncht. Uiteraard nu ook weer met frites en salade. Freek struinde ondertussen de rommelmarkt af en scoorde daar een oude weegschaal. De lokale bevolking had daar zo zijn eigen gedachten bij…. Overigens sommige van ook. Na Orange zouden we bij Roquemaure voor het eerst de Rhone zien en… oversteken. Het spreekt voor zich dat dit feit op de gevoelige plaat moest worden vastgelegd.  Na de lunch op naar Avignon.  Een prachtige stad, waarbij wij natuurlijk vereeuwigd werden bij de beroemde Pont d’Avignon. Richard had een fijn hotel geboekt bij het station…  sterker nog we sliepen zowat op de spoorlijn! Nadat we ons omgekleed hadden gingen we naar het Place d’Horloge. Het centrale plein vol met restaurantjes en dicht bij het paleis van de Paus. (voor wie een beetje historisch besef heeft: Avignon is de enige stad, buiten Rome geweest, waar een Paus heeft gewoond). Terwijl Cees en Richard het paleis bezochten,  werden er al de nodige biertjes door de anderen naar binnen gewerkt.  We hebben die avond heerlijk gegeten.  En op de terugweg naar het hotel hebben we nog wat kroegjes aangedaan. Dag 5: Avignon – Saintes Maries de la Mer ca 100 km Vandaag de laatste etappe van de GRR! Tour du Rhone die ons van Avignon  via Arles, de stad van Van Gogh, door de Camarque naar Saintes de Maries de la Mer voert. Huub en Dick gingen met z’n 2-en de Mont Ventoux beklimmen en namen de bus mee. Of ze ook daadwerkelijk al fietsend de top hebben gehaald is nog steeds twijfelachtig.  2 bladen voor en zonder bergverzet is het bijna onmogelijk, maar ja… de foto’s zijn het bewijs. Bart, Berry, Huub, Freek en Richard gingen op het gemak aan de laatste etappe beginnen. De eerste stop zou Arles zijn. De stad van Vincent van Gogh en van de stierenvechters arena. Vanaf Avignon hadden we weer de mistral in onze rug blazen, dus nu ook weer zaten we “bijtijds” aan de koffie. Natuurlijk hebben we daar ook even als echte toeristen het e.e.a. bezocht. Van Arles zijn we naar Saint Gilles gefietst. Waarom mag Joost weten, want Saint Gilles lag helemaal niet op de route. Toch blij dat we dat gedaan hadden want het was bloedheet en wanneer we de uitgestippelde route hadden gereden waren we nergens een plaatsje tegen gekomen waar we wat zouden kunnen drinken.  Halverwege Arles en Saint Gilles kwamen we in the middle of fucking no where een feestende stierenvechters familie tegen die in een kleine coral met jonge stieren aan het vechten waren. Wij zijn wijselijk niet op de uitnodiging ingegaan om een “potje” te stierenvechten. Vanaf Saint Gilles gingen we echt de Camarque in. De Camarque is een gebied waar je dus wilde paarden en roze flamingo’s zou kunnen zien. Het enige dat we richting Saintes Maries aan wilde dieren tegenkwamen waren muggen. En niet zo’n klein beetje ook! Nee, dat laatste stukje viel knap tegen: duizenden muggen en alleen maar wind tegen. De euforie was dan ook groot toen we het plaatsnaambordje Saintes Maries de la Mer zagen staan. “We hebben het gehaald!!!”  Gelukkig had Richard een hotelletje met zwembad gereserveerd, zodat we direct na aankomst even lui onderuit, genietend van een biertje, bij konden komen. Het duurde niet lang of Huub en Dick lagen ook onderuit bij het zwembad. Er deed zich echter al snel een probleem voor. Het bier was op…. Reden voor ons dus om naar het centrum te gaan en daar een barretje en een restaurantje op te zoeken.  In Saintes Maries de la Mer zullen ze ons niet snel vergeten… Dag 6: Stranddag  Lekker uitgeslapen, ontbeten en hup naar het strand. “s avond nog even het stadje onveilig gemaakt. Maar het kon nog erger. De lokale idioten waren nog verder heen dan wij. Zover heen dat dat iemand de deur van een bar uitrolde, tegen een paal aanliep om vervolgens weer de bar binnen ging om zich verder te bezatten… Dag 7: Naar huis! In alle vroegte stonden we de fietsen en de spullen in te laden. Zo tegen 04.00 uur reden wij weg op weg naar huis. Achteraf kregen we nog een foto van “Oom Agent”. Hadden we met de bus en aanhanger 140 km/u gereden waar we 100km mochten… De eerste meerdaagse buitenlandtrip is er een om nooit meer te vergeten. We hebben niet alleen ontzettend gelachen, maar ook ontzettend  van de fietsroute (De Groene Weg naar de Middellandse Zee) en het prachtige landschap genoten.  <TOP>