Waimes (Steinbach) 2008 DAG 1 Cees heeft lang in dubio gestaan (onbegrijpelijk maar goed), hij vroeg zich namelijk af hoe die  Berry het in zijn hoofd had gehaald om precies het weekend dat Cees zijn jaarlijkse personeelsfeest heeft dit weekendje Ardennen te plannen, wat natuurlijk ook totaal Cees zijn parcours niet is. Maar goed, wat kan er nog leuker zijn dan een weekendje Ardennen???? Toch waren er nog afhakers zoals, Ron, Victor en Hans met allerlei vage smoezen. Maar goed, Cees besloot ieder geval om toch maar mee te gaan en daar heeft hij geen spijt van gekregen. Kijk hem maar eens genieten! Cees in zijn element De vrijdag begon al goed, toch koffie bij Richard, dat was een meevaller nadat er eerst geruchten waren geweest dat Richard GEEN koffie zou gaan schenken! Gelukkig hebben we Jose nog, die is wel aardig. Auto's inladen, indeling een beetje van soort zoekt soort, de jongeren bij elkaar en Cees, lekker muziekje van onder andere de Stones en Anouk. Zo verliep de heenreis gladjes, rookpauzes bij de Lucht en Nederweert en een Belgisch Patatje in Malmedy. Bij het huis aangekomen dezelfde procedure als vorig jaar; Berry maakt een rondje met de vriendelijke Belgische schone door het huis, Rene zoekt als een speer het beste slaap- plaatsje en daarna hebben we tevergeefs met zijn allen naar de verborgen kelder gezocht.   Vrouwen nemen veel mee maar enkele GRR mannen kunnen er ook wat van! Na het vullen van de koelkast, het netjes uithangen van kleding en opbergen van de rest van de bagage stond iedereen te popelen om een rondje te gaan fietsen, even snel omkleden en gaan! Voor de 1e dag was een klein rondje van 35 km bedacht want we wilden op tijd terug zijn voor het voetbal. Al snel werd het iedereen weer duidelijk dat 35 km in de Ardennen niet in vergelijking staat met 35 km in het Gooi of polder.... &%#@wat was het zwaar en wat klommen er een aantal weer makkelijk. De anderen (Cees & Joep bijv.) gingen in de "bus" omhoog waarbij Joep, ondanks dat die zwaar zat af te zien, wel volop zat te genieten terwijl Cees niet verder kwam dan het bekijken van het profiel van de voorband. Teruggekomen was het Rene die het eerst onder de douche stond. Jammer voor Rene dat die Belg de boiler nog niet aan had gezet zodat die een uur lang naakt heeft rondgelopen voordat hij de juiste knop had gevonden op de boiler.   Inmiddels had Berry de BBQ aangemaakt en Chez Henk de eerste lappen vlees er op gelegd. Ook Nico liet zich culinair weer van zijn beste kant zien, want elke ochtend vroeg rook het hele huis al naar spek die samen met de eitjes van Henk een ware smaaksensatie waren. Bovendien hadden ze dan ook al koffie gezet. Cees droeg natuurlijk ook zijn steentje bij door bij dit alles niet in de weg te lopen, ieder zijn talent nietwaar? Tijdens de BBQ konden we genieten van het Nederlands elftal. Nederland speelde weer onwerkelijk goed, het dak ging eraf, of kwam dit door de deur die voor bijna iedereen te laag was en waar menigeen met zijn dakje tegen de balk aan liep. Ook het commentaar van "onze" Gunther (meine Holländer) was super, na het nodige bier en colaatjes jong te hebben genuttigd was het tijd om te gaan slapen ieder op zijn eigen kamertje. Iedereen had gezellig een slapie, behalve Cees die wist zijn slapie en medesnurker weg te pesten hoewel Cees zijn versie van het verhaal iets anders was, Dick heeft nl. last van een spastische schouder en wilde liever beneden alle banken uitproberen. Best wel lastig zo’n schouder als je gewend bent veel schouderklopjes te krijgen. Aldus volgens Cees..... DAG 2 Na het eerder genoemde en geroemde ontbijt om negen uur weer op de fiets. Sjonny Jep was al heel vroeg gaan rijden om examen te doen voor zijn marifoon brevet van onvermogen in Eindhoven. De Ries had een sabattical dagje ingelast en nam plaats naast Freek in de volgbus. Nu begon het dus echt. Een tochtje zonder noemenswaardige heuvels had onze Berryvooraf gezegd. Nou die gelooft niemand dus van zijn levensdagen niet meer. Vlak in de Ardennen...... Vanaf het begin was het bergop bergaf. Iedereen behalve Cees had weer goede benen.  Aan de voet van iedere heuvel was Cees in het begin meteen gezien. Gelukkig stelde Joep zich weer zeer sociaal op en bleef steeds in de buurt terwijl hij genietend het landschap in zich opnam. Dankzij het beulswerk van Rene en Berry draaiden we toch een heel behoorlijk gemiddelde van 24 km per uur. Maximale snelheid (71 km) werd gehaald door Nico.   ’s Middags deed zich nog een merkwaardig incident voor, de volgauto werd klem gereden en Freek werd gearresteerd door een vreemde "Belg" (die veel gelijkenis vertoonde met Wimpie (ijsbal) Jansen) in een Sjonny Jep shirt die zich voorstelde als commissaris Waimes. Uiteindelijk heeft Freek hem omgekocht met een mini marsje en kon de tocht vervolgd worden. Het laatste stuk was weer moordend, net toen we dachten het ergste gehad te hebben bleken die belgen nog gauw, stiekem, een heel vervelend heuveltje vlak bij ons huis neergelegd te hebben. Bekaf kwamen we om een uurtje of vier weer terug bij het huis waar de beloning op de keukentafel gauw ontdekt was door Cees, een fles bacardi, een erg leuke suggestie van Dick. Onder de vrolijke jaren zeventig muziek van Jep werd wederom genoten van het uitstekende vlees van Cees S, voetbal gekeken, gedronken en slap geouwehoerd. Bekaf van het vlakke parcoursje en een klein avondwandelingetje lagen de meesten al voor elven op bed. DAG 3 Cees, en ongetwijfeld nog een paar, dachten.... zal ik wel of zal ik niet gaan fietsen?? Uiteindelijk maar besloten wel te gaan fietsen. Richard was ook weer opgedroogd en Jep ging voor het eerst dit weekend op zijn Jan Janssen zitten, en misschien wel voor het laatst. Joep wilde graag de foto’s maken en ging in de bus. Ook Dick geloofde het wel met zijn schouder en bleef thuis.   Peter had er echt zin an! We gingen naar het 3 landenpunt (België, Frankrijk, Luxemburg) en er zouden maar een paar  heuveltjes in zitten volgens Berry. In het begin viel het inderdaad wel mee en het eerste uur hebben we eigenlijk alleen maar gedaald. Helaas moet je daarna ook weer omhoog en bleek ook nog eens dat een van die “heuveltjes” de gevreesde  Wanne was, anders moesten we om fietsen en dat was minder leuk volgens onze Ber. Dat is de berg waar Cees vorig jaar halverwege moest afstappen vanwege het stijgingspercentage van 16%.  Gelukkig wisten we nu waar de klim begon , na de afdaling bij het kerkje draai je scherp naar rechts en ga je direct steil omhoog. De kunst is dus als een gek proberen je snelheid te houden en dan heb je de eerste driehonderd meter in de pocket. Wonderwel lukte iedereen dit en daarna is het met verstand op nul doorharken tot de bocht halverwege de Wanne alwaar je het steilste stuk van de berg wacht. Omdat commissaris Wammes al in de bus was gestapt op het eerste stuk van de Wanne had Cees het contact met de groep al gauw verloren en zwoegde alleen die @#&%$ berg op. Halverwege aangekomen, volkomen uitgewoond en volledig bereid tot opgeven, kwam Cees na de bocht, als in een geestverschijning, Richard tegen die monter meldde even gewacht te hebben en Cees direct verbood af te stappen. Na een paar minuten rusten en de hartslag weer even terug te laten zakken tot 180 toch maar weer geprobeerd te fietsen. Vraag niet hoe maar het is Cees uiteindelijk gelukt (op honderd meter lopen na) ook CEES heeft de Wanne bedwongen. Na de Wanne in de gevaarlijke afdaling richting Stavelot kon Cees maar met moeite bij het peloton blijven en volledig gesloopt kwam hij aan in Stavelot. Daar hebben we in een heerlijk zonnetje op het terras genoten van een omelet a la maison en een lekker glas melk. Daarna weer fietsen en zonder veel ingewikkelde heuvels kwamen we om een uurtje of drie weer bij het huisje aan. Peter heeft de hele weg, nou ja, hele weg is wat overdreven maar toch wel 70 van de 75km zitten zeuren dattie z'n fiets ging verkopen.... Nu las ik net (11sept2008) dat Michael Boogerd weer wil gaan fietsen dus..... Dick bleek het hele huisje schoon gemaakt te hebben en daardoor was er nog tijd om een paar vaatjes biet leeg te maken alvorens de sleutel in te leveren bij de belg. Daarna zijn we zonder files veilig naar huis gereden. Dit waren mijn (=Cees en ik ben zo vrij geweest het een klein beetje aan te passen hier en daar enzo...) indrukken van een zeer geslaagd weekend waarin weer veel gelachen, gegeten, gedronken en ook goed gefietst werd. <TOP> Grote Tochtjes